Jak wzmocnić autorytet rodzicielski

Bądź godnym przykładem dla naśladowania

Osobisty przykład – najbardziej skuteczna metoda w wychowaniu. Słowa nic nie znaczą, jeśli swoim zachowaniem nie wzmacniasz zasady które dziecko usłyszało.

Jeśli dziecko przypadkiem usłyszy, jak rozmawiasz ze swoimi rodzicami po grubiański, krzyczysz na męża, śmiejesz się nad znajomymi, to ono od razu zrobi podsumowania o prawdziwej istocie twego zachowania, i od twego autorytetu w oczach dziecka nic nie zostanie. Bądź ideałem w oczach swego dziecka, staraj się pokazać tylko najlepsze swoje strony osobistości.

Dosłuchaj się do opinii dziecka

Ta złota zasada działa zawsze: kiedy dziecko ma 5, i 15 lat; różnica tylko w jej zasadzie.

Dawaj możliwość malutkiej osobistości zrobić swój wybór, nawet jeśli od odnosi się do koloru swetra, który założyć: czerwony albo granatowy.

Pokaż malutkiemu człowieczku, że cenisz jego opinię. Słuchaj go, nawet wtedy kiedy przyjmujesz poważne decyzje w rodzinie: gdzie pojechać, jakie danie przygotować do stołu świątecznego i t.d. dziecko będzie bardzo dumne, że z nim się liczą, i będzie szanować o swoją i czyjąś opinię.

Pozwól dziecku być niezależnym

Jeśli dziecko 3-4 lata próbuje coś zrobić sam, nie śpiesz pomagać, daj mu możliwość pokonać siebie. Fajnie, kiedy to się udaje nie za pierwszym razem, a po kilku podejściu.

Poziom niezależności dziecka musi rosnąć według jego dojrzałości. W żadnym przypadku nie narzucaj dziecku swoją opiekę, ostrzegaj przed błędami, ale daj mu możliwość odczuć ich konsekwencje. Dzieci, szczególnie, nastolatki, są bardzo wparte, i często muszą przekonać się w wielu rzeczach na własnym doświadczeniu.

Ta zasada działa w przypadku, jeśli coś grozi życiu i zdrowiu dziecka.

Krótko wytłumacz swemu dziecku, że w tej sytuacji nie dorzeczne miejsce dla eksperymentów, i samodzielnie przyjmij szybkie i prawidłowe decyzje.

Kiedy dziecko możesz samodzielnie przyjąć decyzje, to nie dyscyplinuje. On nie działa pomimo zakazów, a kieruje swoją energię na znalezienie maksymalnie godnych decyzji i uczy się nieść za nich odpowiedzialność.

Umiej podnieść się do poziomu dziecka

Tak, właśnie podnieść się, a nie zejść.

Naucz się patrzyć na świat oczami dziecka: rozdzielaj z nim jego radości, od całego serca współczuwaj jego żalu, interesuj się jego preferencjami.

Ciesz się pierwszemu śniegu, wymyślaj to do czego są podobne chmurki… Dziecko to oceni! Nic tak nie obraża dzieci, jak lekceważący stosunek do ich zainteresowań.

U polskiego pedagoga Janusza Korczaka jest świetna książka – ‘’Kiedy znowu będę mały’’. Szanowni rodzice, przeczytajcie ją i zrozumiecie, co martwi wasze dziecko, cieszy, jakie ‘’drobiazgi’’ są dla niego najbardziej znaczące na świecie.

Spędzaj z dzieckiem dostatnio czasu

Jeśli dziecko widzi, jak rodzice zajmują się swoimi prawami, ignorując go, jedyna myśl która pojawia się w jego głowie: oni jego nie lubią. Staraj się przydzielić chociaż trochę czasu swemu dziecku codziennie.

Czasami wystarczy posiedzieć razem z dzieckiem, kiedy ono ogląda bajki, i potrzymać go za rękę – związek emocjonalny będzie osiągnięty.

Jeśli w rodzinie masz dwoje i więcej dzieci, staraj się udzielać cząsteczkę swojej uwagi każdemu dziecku oddzielnie. Gier kolektywnych nikt nie uchylał, ale każde dziecko codziennie musi odczuwać , że w jakiś moment rodzice należą tylko jemu. Swoje tajemnice, obrazy, frustracje, radości, chęć porozmawiać – wszystko to dziecko chce omawiać z wami sam na sam. Ceń to i dawaj możliwość swemu dziecku otworzyć się przed wami.

Nie śpiesz karać dziecko

Przekonaj się, że ono zasługuje kary.

Dzieci bardzo ostro odczuwają niesprawiedliwość. A jeśli ona wychodzi od rodziców, to ich obrazie i frustracji nie ma granic!

Często w gniewie albo w zdenerwowaniu chcemy pokarać dziecko. Coś się wylało, rozbiło się, zepsuło się – dziecko i tak przestraszone tym co się stało, i tutaj mama śpieszy z krzykiem. U dziecka podwójny stres. A jeśli do tego wszystkiego jeszcze dodać karę, to dziecko całkiem się zamknie i zachowa ogromną obrazę.

Następna przyczyna częstych zdenerwowań rodziców: dziecko jest kapryśne, nie słucha. W tym dziecko też nie winne. Może, po prostu ono jest zmęczone i chce spać, jeść, u niego coś boli.

Jeśli jednak nakrzyczałeś na dziecko, i pokarał go niezasłużenie, nie bój się przeprosić. Autorytet rodzica przez to w rodzinie nie przewróci się, jak myślą mnóstwo rodziców, a przeciwnie, się wzmocni. Dzieci bardzo cenią umiejętność rodziców przyznawać się do swoich błędów.

Zawsze trzymaj swoje słowo

Bądź człowiekiem słowa. Jeśli zabraniasz coś robić dziecku, nie zmieniaj swojej decyzji, nie patrząc na prośby dziecka. Dzieci odczuwają glebę i cały czas szukają, gdzie rodzice mogą osłabnąć.

Bądź twardy w swoich wymaganiach. W taki sposób osiągniesz szacunku dzieci, i one będą cenić wasze słowa.

Ta zasada się odnosi i tych przypadków, kiedy dzieci ufają wam swoje tajemnice. Nie opowiadaj o nich nikomu, nawet jeśli to ci się wydaje śmiesznym, i chcesz podzielić się nimi z przyjaciółmi i krewnymi.

Należy do nich też zasada nie okłamywać dziecko nawet w drobiazgach.

Nawet nieznaczące kłamstwo może obrazić twoje dziecko. Staraj się, żeby w waszym domu wszystkie słowa były szczere i miały swoją wagę – w takich warunkach autorytet rodziców w rodzinie wzrośnie w kilka razy!

Nie dawaj gotowe odpowiedzi na zapytania

Ciekawości malutkiego człowieczka można tylko pozazdrościć. Możesz ją jeszcze więcej ‘’nagrzać’’ – zainteresuj dzieci własnymi badaniami, obserwowanie i wnioskami.

Stwarzaj sytuacje, kiedy dziecko będzie samodzielnie znachodzić odpowiedzi na postawione zapytania.

Podpychaj jego do tego i sami interesujcie się poszukiwaniem ciekawej informacji. Polecaj literaturę, którą ciekawie przeczytać. To znaczy, pogłębiaj jego umysł.